Kokladığın gülün kokusu kalmış sende
Bıraktığın denizin tuzu
Geçtiğin iklimlerin masalı sinmiş üstüne
Kuzeydeki pencere açık
Göçebe bin bir gece
Sözcükler sökülmüş bir anıyı
Ne kadar tamamlayabilirse
Bir andır eski defterlerin
Güneşinden vurur yüzüne
Yazsam olmaz dersin
Kimi zaman sırf bunun için
Yazmaya değerse de
Kuzeydeki pencereyi açarken
Yere düşen defterden görünür:
Eksik kule, yırtık nehir
Sımsıkı kapatmış olsak da
Bizi ürperten anıları hayatımızın
Eski defter ya da kuzeydeki pencere
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.